Multiple Chemical Sensitivity of Multi-Sensory Sensitivity?
MCS en MSS – Wat is het?
Meervoudige Chemische Gevoeligheid (MCS) is een situatie waarin meerdere symptomen zouden optreden bij blootstelling aan chemicaliën op een laag niveau. Er bestaan verschillende theorieën die de oorzaak van MCS verklaren, waaronder allergie, toxische effecten en neurobiologische sensibilisatie.
Multisensorische gevoeligheid is een verhoogde gevoeligheid voor gewone sensaties zoals licht, geluid, geur en aanraking. De zintuiglijke versterking, of de neiging om normale dagelijkse externe of interne lichamelijke gewaarwordingen als bijzonder onaangenaam of hinderlijk te ervaren, is de basis van MSS.
Hoewel er geen verband is, kunnen de oorzaken en symptomen van beide aandoeningen samen worden bestudeerd. Mensen met Multiple Chemical Sensitivity (MCS) zijn overgevoelig voor chemische stoffen die ze via hun huid opnemen (zoals cosmetica), inademen (zoals parfum) en innemen (zoals alcohol en medicijnen). De meeste MCS-gevallen voldoen ook aan de diagnostische criteria voor het chronisch vermoeidheidssyndroom en/of fibromyalgie.
MUSES begrijpen
Minder algemeen erkend is de uitgebreide overlap van MCS met multi-zintuiglijke gevoeligheid, ook bekend als het MUSES syndroom. Mensen met MUSES zijn niet alleen overgevoelig voor chemische stoffen, maar ook voor alle of de meeste andere soorten zintuiglijke prikkels, waaronder fel zonlicht, hard geluid, warm weer, lichte aanraking van hun huid (shirtlabels zitten hun nek dwars), en gekruid voedsel (ze eten minder scherp dan voor hun ziekte).
Sommige patiënten merken zelfs een verhoogde gevoeligheid voor trillingen in de buurt van rijdende vrachtwagens of treinen en een verhoogde gevoeligheid voor elektromagnetische velden in de buurt van desktopcomputers.
Tot nu toe is de enige bekende oorzaak van het MUSES-syndroom koolmonoxidevergiftiging, die een langdurig effect heeft op de gevoelszenuwen.
Het goede en het slechte nieuws voor mensen met MUSES
Laten we eerst het slechte nieuws aanpakken.
Het slechte nieuws voor mensen met MUSES is dat zij meer lijden dan mensen met pure MCS, bij wie de symptomen alleen worden veroorzaakt door chemische blootstelling en hooguit één of twee andere soorten zintuiglijke prikkels. Het goede nieuws voor mensen met MUSES is echter dat hun ziekte, in tegenstelling tot MCS, gepaard gaat met een gemakkelijk te testen, te behandelen en te genezen zuurstoftekort.
Uit bloedzuurstoftests van arteriële en veneuze monsters (genomen uit dezelfde elleboog zonder tourniquet) blijkt dat het arteriële zuurstofgehalte dat hun lichaam binnenkomt normaal is, maar dat er te veel zuurstof in hun aderen achterblijft. Dit bewijst dat mensen met MUSES moeite hebben om zuurstof uit hun bloed in hun weefsels op te nemen, wat resulteert in een laag zuurstofverbruik of weefselhypoxie.
De belangrijkste te overwegen bloedgasmetingen zijn (U kunt ons mailen om deze gegevens voor deze metingen op te vragen)
In overeenstemming met het lage zuurstofverbruik hebben mensen met MUSES gewoonlijk ook een lager dan normale kooldioxide-uitstoot .
Andere symptomen van weefselhypoxie zijn frequente hoofdpijn, kortademigheid, depressie, angst, chronische vermoeidheid en fibromyalgie-achtige spierpijn.
Gelukkig reageren deze en andere symptomen van multi-sensorische gevoeligheid – waaronder chemische gevoeligheid – goed op extra zuurstof, de standaardbehandeling voor weefselhypoxie. (Merk op dat voor het gebruik van zuurstof voor medische doeleinden een recept van een arts nodig is).
Mensen met MUSES die thuis slechts twee uur per dag extra zuurstof gebruiken, zullen binnen een week enige verbetering merken. Meestal zijn echter drie tot vier maanden van dagelijkse behandeling nodig voordat zij met de zuurstof kunnen stoppen zonder dat hun symptomen terugkeren. Helaas helpt deze therapie niet bij mensen met zuivere MCS die geen weefselhypoxie hebben.
Zie voor meer informatie “Wat u moet weten over koolmonoxidevergiftiging” of bel MCS Referral & Resources op 410-889-6666.