Koolmonoxide symptomen en behandeling

Koolmonoxide (CO) is al meer dan een eeuw de meest voorkomende oorzaak van vergiftigingen en sterfgevallen in Amerika.  CO is misschien ook de meest voorkomende oorzaak van MCS, maar het veroorzaakt een heel specifiek type MCS

Meervoudige chemische overgevoeligheid, is een verzameling symptomen die ook bekend is onder de Engelse namen multiple chemical sensitivity, CI (chemical injury), (environmental illness), TILT (toxicant-induced loss of tolerance), syndrome X en IEI (idiopathic environmental intolerance).

MCS (multiple chemical sensitivity) is ook in Nederland een gangbare term voor deze aandoening.

MCS is een chronische multisysteemziekte met ernstige intolerantie voor verschillende vluchtige chemicaliën, zoals luchtverontreiniging, geurstoffen, sigarettenrook, oplosmiddelen of uitlaatgassen. De concentraties van deze symptoom inducerende stoffen liggen ver onder de drempelconcentratie, die bij gezonde mensen irritatie of toxische effecten vertoont.

dat we Multi-Sensory Sensitivity of MUSES Syndroom noemen.   Het MUSES-syndroom wordt alleen veroorzaakt door CO-vergiftiging en wordt niet alleen gekenmerkt door overgevoeligheid voor chemische stoffen, maar voor alle soorten zintuiglijke prikkels, waaronder licht, geluid, aanraking, warm of koud weer en zelfs (in extreme gevallen) elektromagnetische velden.    

    Gelukkig is het MUSES-syndroom gemakkelijk vast te stellen; zelfs jaren na de blootstelling wordt het gekenmerkt door een tekort in het vermogen van het lichaam om zuurstof uit het bloed op te nemen, dat gemakkelijk kan worden getest en veilig kan worden behandeld met de standaardbehandeling voor CO-vergiftiging, namelijk extra zuurstof.  Hieronder meer over de behandeling.  

    Hoe veroorzaakt CO multi-zintuiglijke gevoeligheid?  Het publiek (en de meeste artsen) leren alleen dat CO een onzichtbaar, reukloos en smaakloos gas is dat bij zeer hoge blootstellingsniveaus binnen enkele seconden dodelijk kan zijn.  Maar weinigen weten dat CO bij lage niveaus ook van levensbelang is voor de mens.  Wij en alle andere zoogdieren produceren voortdurend CO bij de normale afbraak van onze heemeiwitten (zoals hemoglobine in rode bloedcellen, myoglobine in spieren en cytochromen in het hele lichaam) door een enzym dat heem oxygenase (HO) heet.  

    Deze productie van CO door HO wordt 10 tot 100 keer verhoogd in reactie op elke vorm van stress, of het nu gaat om fysieke, chemische, biologische of mentale stress.  CO wordt ook geproduceerd door de afbraak van bepaalde ingeademde en ingenomen chemicaliën zoals methyleenchloride, ook bekend als dichloormethaan, een veel gebruikt oplosmiddel en drijfgas in allerlei spuitbussen.   

    Nadat mensen CO-vergiftigd zijn, kunnen zij overgevoelig worden voor zelfs zeer lage niveaus van CO-blootstelling (net zoals ex-alcoholisten en ex-verslaafden overgevoelig worden voor hun drugs nadat zij gestopt zijn).  Ze worden zelfs zo gevoelig voor CO dat ze overreageren op zelfs de relatief lage niveaus die hun lichaam produceert als reactie op stress van welke aard dan ook.   

    Terwijl een deel van het door het lichaam geproduceerde CO strak wordt gebonden aan hemoglobine, naar de longen wordt getransporteerd en wordt uitgeademd, bindt het meeste CO zich aan andere eiwitten en is het actief in minstens 90 routes, waaronder als gasvormige neurotransmitter bij de regulering van leren, geheugen, hartslag, ademhaling en vaatverwijding. Van het grootste belang voor mensen met MCS is dat CO de sensorische sensitisatie en aanpassing aan geuren, lichten, geluiden en alle andere soorten zintuiglijke stimuli regelt.  

    Deze effecten treden op bij relatief lage CO-niveaus (minder dan 5 delen per miljoen bij niet-rokers), dus – tenzij aangepast of gewend aan veel grotere blootstellingen (zoals rokers bijvoorbeeld) – zijn de meeste mensen zeer gevoelig voor het inademen of produceren van kleine hoeveelheden CO.    Voor een meer gedetailleerde uitleg, ondersteund door tientallen medische referenties, zie ons achtergronddocument over Bronnen, Symptomen, Biomarkers en Behandeling van Chronische Koolmonoxidevergiftiging.

Koolmonoxidevergiftiging moet worden vermoed wanneer een van de volgende “griepachtige” symptomen aanhoudt of regelmatig terugkeert binnenshuis, vooral als meer dan één persoon (of huisdier) tegelijk er last van heeft:

Hoofdpijn

Vermoeidheid, zwakte

Spierpijn, krampen

Misselijkheid, braken

opgezette maag, diarree

Verwarring, Geheugenverlies

Duizeligheid, gebrek aan coördinatie

Pijn op de borst, snelle hartslag

Moeilijke of oppervlakkige ademhaling

Veranderingen in gehoor, zicht, reuk, smaak en tastzin 

(van meer gebruikelijke multisensorische gevoeligheid aan het ene uiterste tot minder gebruikelijke vermindering van reuk, smaak, gehoor en/of zicht aan het andere uiterste).

De standaardbehandeling voor CO-vergiftiging is 100% zuurstof (bevochtigd) via een nauwsluitend niet-beademingsmasker. Zuurstof kan ook worden ingenomen zonder bevochtiging als het via een canulus (zonder masker) in de neus wordt ingeademd, wat de meeste mensen met multi-zintuiglijke gevoeligheid beter verdragen dan een masker.  De symptomen verbeteren gewoonlijk binnen enkele weken na een dagelijkse zuurstofbehandeling (2 uur per dag), hoewel het gewoonlijk 3 tot 4 maanden duurt voordat mensen kunnen stoppen met het innemen van zuurstof zonder dat hun CO-symptomen terugkeren.  

    Om na te gaan of u baat kunt hebben bij zuurstofbehandeling, raden wij u aan het MCS R&R-protocol van 2 bladzijden voor diagnose en behandeling van CO-vergiftiging uit te printen en de vragenlijst op bladzijde 1 in te vullen. Neem deze samen met pagina 2 mee naar een arts bij u in de buurt die bereid is de aanbevolen arteriële en veneuze bloedgasproeven voor te schrijven om vast te stellen of u een lage zuurstofopname heeft en baat zou kunnen hebben bij zuurstoftherapie.   Hoewel sommige artsen de benodigde apparatuur

Bovenstaande vertaalde tekst is van de Amerikaanse Toxicoloog Albert Donnay expert op het gebied van Koolmonoxide